วันอังคารที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2557

ใบไม้ที่หายไป ตอนปณิธานหนุ่มสาว

ปณิธานหนุ่มสาว 
จิรนันท์ พิตรปรีชา

เบื้องหน้าคือหญิงสาว
พลิ้วอาภรณ์สีขาว ไร้เดียงสา
มีดวงดาววาวใสในแววตา
โปรยประกายปรารถนาเป็นดอกไม้

เธออ่านนิยายใฝ่ฝัน
สงสัยค่ายุติธรรมหายไปไหน
การต่อสู้เพื่อสิ่งนี้จะมีใคร
เธอก้าวไปค้นความจริง(อิงนิยาย)

เขาคือชายหนุ่ม
ร้อนรุ่มแกร่งกล้าหาความหมาย
โดยยึดมั่นการต่อสู้ลูกผู้ชาย
ท้าทายภัยผองโลกหมองมัว

เขาตะโกนสุดเสียง
ถกเถียงหยันหยามความชั่ว
ชายหนุ่มวิ่งสวนทางกับความกลัว
เพื่อพบตัวมีค่าน่าพอใจ

ชายหนุ่มกับหญิงสาว
จูงมือกันก้าวสู่หนไหน
เพียงหลงทางที่ไม่มีทางไป
หรือสร้างสรรค์บันไดไกลถึงฟ้า

......
นี่คือคำตอบ
"
ชีวิตที่มอบไว้แก้ปัญหา
ต้องสู้ ต้องทำ รับคำท้า
เบื้องหน้าคืออะไรไม่พรั่นเลย" 



ใบไม้ที่หายไป จิระนันท์ พิตรปรีชา

สะท้อนความคิดหนุ่มสาวสมัยนั้นได้ดีมาก 

9 ความคิดเห็น:

  1. ลึกซึ้งมาก ข้าน้อยขอคารวะ

    ตอบลบ
  2. 55555555555555555555
    อ่านแล้วเหมือนมีใบไม้ปลิวลง

    ตอบลบ
  3. อ่านแล้วเหมือนท่องยุทธจักรอยู่อ่ะ เห็นภาพเลย ตรงพลิ้วอาภรณ์สีขาวอ่ะ 55555555555

    ตอบลบ
  4. 555555555555555555 คิดได้เนาะๆๆ

    ตอบลบ
  5. สงสัยตอนเด็กๆ ดูหนังจีนกำลังภายในมากเกินไป 5555555555

    ตอบลบ
  6. ย่ะ จินตนาการล้ำเลิศ

    ตอบลบ
  7. คิดว่าคุณจีรนันท์ พูดถึงตัวเองกับสามี เสกสรรค์ ประเสิรฐกุล
    เมื่อสมัย ๑๔ ตุลา ที่เป็น นศ.ธรรมศาสตร์ เป็นผู้นำ นศ ที่ออกมาต่อสู้ช่วงนั้น แล้วต้องหลบหนีเข้าป่ากันกับ นศ อื่นๆ อยู่ในป่าหลายปีจนมีลูก ออกจากป่าตอนป๋าเปรมเป็นนายกฯ บ้านเมืองเริ่มเข้าที่เข้าทางตอนนั้น

    เคยดูหนังจำได้ มีประโยคนึง "เราเป็นแค่กลุ่มคนที่ประวัติศาสตร์ใช้แล้วทิ้ง" รึไงนี่ล่ะ หลายปีล่ะ แต่มันสะท้อนใจเลยจำได้

    ตอบลบ
  8. สมกับที่ติดตามประวัติศาสตร์ เก่งง่ะ แปะๆๆๆ

    ตอบลบ
  9. 5555555555555555555555555
    ชอบประวัติศาสตร์จริงๆน่ะ
    เคยคิดว่าถ้าสักวันไปขุดหม้อขุดไหเจอ คงมีความสุขอ่ะ

    ตอบลบ